‘Spiegelpaleis’ is het nieuwe buzzword. Het betekent zoiets als: kermisattractie, carrousel, mallemolen.
We zien echter een (nog) negatievere betekenis ontstaan: in de media wordt gesproken over ‘spiegelpaleis Europa’ (lees: die weinig transparante Europese Unie) of ‘het parlement als spiegelpaleis’ (lees: het ondoorzichtige gebouw van de democratie).
Vanmorgen nog had Bert Wagendorp het in zijn column in de Volkskrant over spiegelpaleis in plaats van democratie (lees: leugens en verdraaiing). Spiegelpaleis lijkt wel te worden gebezigd in het kielzog van Wilders ‘nepparlement’. Dat is jammer, want we moeten onze representatieve democratie koesteren – totdat er iets beters voor in de plaats komt.
Brevet van onvermogen
VVD’er Loek Hermans gaat een commissie leiden die het functioneren van onze parlementaire democratie onder de loep neemt. We zullen zien met welke aanbevelingen de commissie-Hermans eind 2018 gaat komen.
Eén ding is nu al duidelijk: de Eerste Kamer zal er aan moeten geloven. Die verdient immers een brevet van onvermogen, omdat in het recente verleden reeds aangenomen wetgeving door de Tweede Kamer niet werd getoetst op uitvoerbaarheid maar werd voorzien van een politiek oordeel. En daarvoor was de Senaat binnen het ‘Huis van Thorbecke’ niet in het leven geroepen.
Niet de Tweede Kamer maar de Eerste Kamer heeft van zichzelf een spiegelpaleis gemaakt.
